کوله بارم بر دوش سفری می باید سفری بی همراهگم شدن تا ته تنهایی محض.......سازکم با من گفتهر کجا لرزیدی از سفر ترسیدی تو بگو از ته دل من خدا را دارممن و سازم چندی ست که فقط با اوییم...........