زلفت چو افشان می کنی
ما را پریشان می کنی
آخر من از گیسوی تو
خود رابیاویزم به دار
یاران هوار مردم هوار
از دست این بی بند وبار
از دست این دیوانه یار
از کف بدادم اعتبار
این همه تکه ای از تصنیف زیبای همای مستان