یه روزی یه کسی گفته بود
کاشکی آدمها دانه های دلشان پیدا بود
فکرش رو کنید اما....
دوست خوب من
این فقط تو هستی که دانه های دل ما رو می بینی
و فقط تو هستی که می تونی سرشت ما را تغییر بدی
تویی که اگه تمام هستیم را هم به پات بریزم باز آنچه که خودت دادی رو تازه پس دادم.
خدایا یه کاری کن تو دل من وهمه آدمهای مثل من دانه های روییدنی کاشته بشه
نکنه علف هرز باشه
خدای من من از بین تمام دانه های روییدنییت
گندم وسیب رو می خوام
گندم برکت وتقدس و بضاعته
سیب هم عطر داره
می خوام یه روزی خوشه های گندمم رو درو کنم وبسپارمشون
به کسی که هر دونش رو برام یه مزرعه کنه
اما سیبم برای خودمه وخودت
خودم وخودت
سلامی از حوالی چمنزار های سرسبز بهاری
از کنار جویبار زیبای لطافت از زیر درخت سیب تو
از پای گندم زار سبز دیار تو از آسمان پر ابر خیال تو
من از خدا می خواهم در من برویاند از هر روییدنیی
از هر علفی که بوی تازگی دهد
علف غیر خوراکی چه کم از لاله قرمز دارد
آیا او از موجودات زیبای همین خداوند نیست ؟
آیا او را باید بجرم غیر خوراکی بودنش متهم کنیم ؟
آیا نباید بفکر شکستن دل او باشیم ؟
تروخدا بیاییم بفکر همه باشیم
حتی اون کسایی که در ظاهر بدرد ما نمی خورن
و برای ما سرشار از سود آشکار نیستند
فکر کنیم خلقت آنها هم حکمتی داشته
و از همه مهمتر آنها هم دلی دارند
به نازکی دل ما
نشکنیم دل کسی را
حتی کسی که نمی تواند
ناراحتیش را نشان دهد
یا حق - تا بعد
سلام دوست گلم
من یه نظری دارم که به اندازه خودم کوچیک و کم ارزشه اما برای خودم خیلی با ارزشه چون خودم خیلی کوچیکم و اون اینه که :
آدمانباید زندگی و خوب و درست زندگی کردنو سخت بگیرن و اونو کار از ما بهترون بدونن - چون اگه واقعا اینقدر سخت بود - خوب بودنو خدا از ما نمی خواست - چون او ما رو خیلی دوست داره و راضی به زحمت ما نیست
ما اگه فقط سعی کنیم تحت هیچ شرایط و به هیچ قیمتی دروغ نگیمو و به کسی و چیزی هم ظلم نکنیم
با همین دو تا کار تبدیل به آدم خوب و مهربونی می شیم و اونوقته که خدا هم ازمون راضی می شه
پس خوب بودن رو تبدیل به معادلات لاینحل بشری تبدیل نکنیم و فقط همین 2در تا کارو انجام بدیم همه چی حله
یا حق - تا بعد