درد واژه عجیبیه همه ما آدمها حداقل یکبار تجربه اش کردیم دردهامون هم به همون اندازه که اندازه اش بزرگتر باشه یه جورایی ماندگاریش برامون بیشتر وبیشتر می شه .اما عجیب تر اینه که فقط درد را تو همون لحظه حس می کنیم بعد فقط برامون یه خاطره است که دیگه درکی از ان نداریم.
نمی دونم تا به حال به تولد یه نوزاد فکر کرده اید دیروز داشتم به این موضوع فکر می کردم به اینکه یه تولد همراه خودش یه جور درد را به همراه داره . همه به درد زنی که می خواهد اون طفل را به دنیا بیاره فکر می کنند و لی آون طفل هم دردی در قیاس با تواناییش به همان اندازه مادر تجربه می کنه. درد آمدن به یه دنیایی که هیچ از ان نمی دونه دور شدن از آهنگ ضربان قلبی ارام بخش که لحظه لحظه همراهش بوده درد احساس نیاز به یه نفر دیگر به نام مادرو....
برای من یکسال گذشت از لحظه ای که .... با این تفاوت که اینبار من هم نوزاد بودم و هم مادر. نوزادی که قسمت بزرگی از تجربه های یک مادر را با خودش حمل کرد. دردی رامن یکسال پیش حس کردم که درتمام لحظاتم برام ماندگار بود. خیلی ساده می گم یکسال.....تو این مدت هر لحظه ای به همراه مادری که من اینبار از آن متولد شده بودم رشد کردم یاد گرفتم و زندگی کردم.
لحظاتی برای من مثل یک عمر گذشت و گاهی حس کردم این یکسال برام مثل یک لحظه بود. امروز برگشتم به تمام خاطرات یکسال قبلم به همون چیزهایی که تو این وبلاگ نوشته بودم راستی امروز تولد یکسالگی وبلاگم هم هست.تولد دوستی که تو تمام این سال گذشته یه جورایی بدخلقی ها و نگرانی ها و شادی های من را تو دل خودش جا داد. تولدت مبارک
یکسالگی وبت مبارک عزیزم
انگار لذت زندگی تو دردهاش نهفته است .
سلام و بازم سلام
سلام به همه ی درد ها و مصائب که زندگی را برای ما می سازند - زندگی یعنی مصائب و تجربیات بعد از مصائب - زندگی یعنی سونامی و اکتشافات بعد از سونامی - هنوز دلایلش برایم روشن نیست اما فقط فعلا بطور کاملا حسی می توانم بگویم - مصائب هم شکل دیگری از نعماتند اما با بسته بندیی متفاوت که از ظاهرشون بهیچ وجه ما انسانها نمی توانیم پی به ماهیتشون ببریم تازه وقتی کادوشونو باز می کنیم بازم نمی تونیم بفهمیم که فایده ی این بسته چیه - اونو می خوریم باز هم از مزه اش هم نمی فهمیم اما بعد از مدتی می بینیم داریم رشد می کنیم و بلند قامت تر می شیم - اونوقته که درصد بسیار ناچیزی از ما آدما می تونیم ارتباط اون بسته ی بی ریخت و بد قیافرو با رشد قامتمون بفهمیم - ای کاش بتونیم جزء اون دسته ی بسیار قلیل باشیم
تولدت مبارک - چون واقعا می دونم که فقط تولد وبلاگت نیست - بلکه تولد یکسالگی خودته - پس بازم تولدت مبارک
یا حق - تا بعد
سلام
هیچ وقت حرفهای بابا در آن روزها رو از یاد نمی برم که میگفت انجام این کار عین یه عمل جراحی هست که درسته که اولش درد داری ولی در کنارش خیلی فواید داره و ضروریه. خدا رو شکر در همین مدت یک ساله خیلی از فواید آن رو دیدیم.من اطمینان دارم هنوز هم خیلی از خیر های خداوندی هست که در آینده نزدیک به آن دست خواهی یافت...
ضمنا تولد یک سالگی خودت و وبلاگت مبارک.
التماس دعای فراوان