ح و ا ل ه دوزخ

خدای مهربانم 

اینان اینجا دیریست که هر روز حواله دوزخ به دستم می دهند هر روز به جرمی ناکرده 

انگار بهشتت را زده اند پشت قباله هایشان  

امروز به جرم نگاه دیروز به جرم زیباییم 

 وفردا شاید به جرم زبانم 

برایم بهشتت را سرزمینی محصور در میان باروهای باورهای بی اساسشان به  

تصویر کشیده اند که تا باورهایشان را گردن ننهم راهی بدان نمی یابم! 

خدایا کفر نمی گویم 

اما فقط تویی که می دانی دوزخ از تیرگی درون ماست نه هزاران نبایدی که هر روز 

 به نامت حواله ام می کنند

دوزخ اینان تصویری از ذهنهای کوته بینشان است که باورشان نگشته من برترین خلقت تو هستم

و آنقدر توانمند که برترین هم باقی خواهم ماند!